Λιβύη: Ο εμφύλιος τελειώνει, ο πόλεμος για την εξουσία αρχίζει

  H «μάχη της Τρίπολης» δεν έχει ακόμη τελειώσει: οι οδομαχίες συνεχίζονται, με τους αντάρτες να αναζητούν τον Μοαμάρ Καντάφι στα αμέτρητα τούνελ της λιβυκής πρωτεύουσας, στη Σύρτη ή στη Σέμπα.

   Tο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, ετοιμάζεται για τη μετακόμιση από τη Βεγγάζη στην Τρίπολη.

   Οι αναλυτές της «Συμμαχίας των Προθύμων» ξέρουν ότι τα πανηγύρια δεν θα κρατήσουν πολύ, είτε εξουδετερωθεί άμεσα ο Καντάφι είτε όχι. Πολύ προτού φθάσουν οι αντάρτες στην Τρίπολη εκδηλώθηκαν κιόλας οι πρώτες βαθιές ρωγμές τόσο στην «Ανατολική Συμμαχία» των ανταρτών- για να θυμηθούμε την αντίστοιχη «Βόρεια Συμμαχία» του Αφγανιστάν, που έκανε πριν από δέκα χρόνια την ίδια δουλειά για τη Δύση εναντίον των Ταλιμπάν- όσο και στους κόλπους του ΝΑΤΟ.
  Ποιος θα αναλάβει τα κρίσιμα πόστα;

  Ποιος θα μοιράσει το πετρέλαιο και το γκάζι της Λιβύης;         

  Ποια «κακά» συμβόλαια «συνεκμετάλλευσης» του παρελθόντος θα ακυρωθούν και τίνος εθνικότητας μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες θα αντικαταστήσουν τους χαμένους;

   Σε τι ποσοστό θα «ανταμειφθούν» Αγγλοι, Γάλλοι, Αμερικανοί κ.ά. για τη στήριξή τους και πόσο θα πληρώσουν την πιο «εχθρική» στάση τους οι Ρώσοι και οι Κινέζοι;
   Η κατάσταση είναι ήδη έκρυθμη. Η άγρια δολοφονία του αρχιστρατήγου των ανταρτών (και ηγετικής μορφής της επανάστασης του 1969, δίπλα τότε στον Καντάφι) Αμπντούλ Φατάχ Γιουνές πριν από λίγες εβδομάδες λίγο έλειψε να οδηγήσει σε έναν νέο «εμφύλιο μέσα στον εμφύλιο»!

   Ο φόβος της «σομαλοποίησης» της Λιβύης, της διάλυσής της σε ένα ψηφιδωτό φυλών και συμφερόντων, όπου ο κάθε πολέμαρχος θα ελέγχει με τους άνδρες του μια λεωφόρο, μια επαρχιακή πόλη ή μια πετρελαιοπηγή, είναι υπαρκτός.