Η επισήμανση του ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι στις αρχές της εβδομάδας ότι η Ισπανία «δεν έχει επιδείξει τη δέουσα προσοχή στα δημοσιονομικά της» και τα όσα διαδραματίστηκαν στη Μαδρίτη κατά τη γενική απεργία της περασμένης Πέμπτης ήταν αρκετά για να αναζωπυρώσουν τους παλιούς φόβους της Ευρώπης: η κρίση στην ευρωζώνη δεν έχει ξεπεραστεί παρά το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν διατεθεί για τη «διάσωση» των εθνικών οικονομιών και τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος.
Το δημόσιο χρέος μπορεί να μην είναι υψηλό, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες του Νότου, όμως αθροιστικά μαζί με το ιδιωτικό χρέος αγγίζει το 260% του ΑΕΠ.
Βασική πηγή ανησυχίας είναι και η δεινή οικονομική κατάσταση των περιφερειών, οι οποίες χρωστούν συνολικά 135 δισ. ευρώ, με την πιστοληπτική αξιολόγηση ορισμένων από αυτές, όπως η υπερχρεωμένη Βαλένθια, να βρίσκεται στο επίπεδο των «σκουπιδιών». Ο μεγάλος ασθενής της οικονομίας παραμένει το τραπεζικό σύστημα που πασχίζει να επουλώσει τις πληγές από το σκάσιμο της φούσκας της στεγαστικής αγοράς το 2008.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ισπανίας τα επισφαλή δάνεια ανέρχονται σε 8% (ποσοστό υπερδιπλάσιο σε σχέση με το 2009), ενώ υπολογίζεται ότι μέρος των 135 δισ. ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί κυρίως σε στεγαστικά δάνεια, δεν θα αποπληρωθεί ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου