Η σύγχυση και ο πανικός των ευρωπαίων - και όχι μόνο - ηγεσιών μπροστά στην επέλαση των αγορών απασχολεί και τους Financial Times. Σε κύριο άρθρο της, με τον «σκληρό» τίτλο «Η αβάσταχτη ελαφρότητα των ηγετών», η βρετανική εφημερίδα που θεωρείται ότι εκφράζει τις θέσεις του αγγλοσαξονικού αλλά και του ευρωπαϊκού κατεστημένου ασκεί έντονη κριτική στην αναποφασιστικότηα των ηγεσιών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού να ορθώσουν ανάστημα στις αγορές.
«Στον πόλεμο και στην πολιτική, η απώλεια ενός ηγέτη μπορεί να υπονομεύσει το σύνολο: αν δεν υπάρχει κάποιος να κατευθύνει και να ηγηθεί οι στρατιώτες, χωρίς ηθικό, πέφτουν θύματα του πανικού και του αποπροσανατολισμού» σημειώνουν οι Financial Times.
«Οπως έχουν αποδείξει οι τελευταίες δύο εβδομάδες, οι χρηματαγορές δεν διαφέρουν. Τα κύματα των κεφαλαίων που τρέχουν προς ασφαλείς παραδείσους δεν αντικατοπτρίζουν τίποτα λιγότερο από τον αυτο-αποκεφαλισμό όσων ασκούν οικονομική πολιτική στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Οι επενδυτές», συνεχίζει, «ανησυχούν ολοένα και περισσότερο από την αναντιστοιχία των άσχημων οικονομικών ειδήσεων και των απαντήσεων των πολιτικών.
H βρετανική εφημερίδα Financial Times σημειώνει οτι η συνέχεια είναι ακόμη σκληρότερη.
«Από τις αρχές του 2009, οι ηγέτες του κόσμου δεν έχουν δείξει το είδος της συντονισμένης σταθερότητας που απαιτείται για να διαβεβαιώσουν τις αγορές ότι ακολουθούνται πολιτικές που θα βγάλουν την παγκόσμια οικονομία από την κρίση. Αν υπάρχει ένα καλό σημείο από τον πανικό των αγορών την εβδομάδα που πέρασε, είναι το σοκ που δέχθηκαν οι πολιτικοί ώστε να βγουν από την παρωχημένη αυτοϊκανοποίση στην οποία βρήκαν καταφύγιο πριν τελειώσει ο κίνδυνος».
«Τα πράγματα», καταλήγει το άρθρο, «δεν είναι τόσο άσχημα όσο ήταν το 2008. Αλλά οι σεισμοί στην ιταλική αγορά κρατικών ομολόγων θα μπορούσε να προκαλέσουν φαινόμενο "Lehman Brothers".
Η ευρωζώνη πρέπει να σταματήσει την επίθεση στο ιταλικό χρέος. Πρέπει να καλέσει τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και να του ζητήσει να επανεκτιμήσει το μέγεθος του προσωρινού μηχανισμού σταθερότητας - και γρήγορα μάλιστα.
Οταν οι αγορές φοβούνται το χειρότερο, οι πολιτικοί πρέπει να ασκούν εξουσία και να τις ηρεμούν».