Τις αιτίες που οδήγησαν τη χώρα στο οικονομικό αδιέξοδο μελετά στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Ο εκτροχιασμός» ο Κώστας Σημίτης.
Ο πρώην πρωθυπουργός τεκμηριώνει ότι η Ελλάδα μπήκε επάξια στην Ευρωζώνη, ενώ αποδίδει σοβαρότατες ευθύνες στους δύο πρωθυπουργούς που ακολούθησαν τον ίδιο στην ηγεσία της χώρας, τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου.
Συγκεκριμένα, για τον Κώστα Καραμανλή γράφει ότι «κυβερνούσε με την ''ουτοπική'' ελπίδα ότι τα προβλήματα τακτοποιούνται από ''μόνα'' τους, ''αυτόματα'', χάρη σε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πλατιά χαμόγελα και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις».
Για τον Γιώργο Παπανδρέου γράφει ότι για καιρό έμοιαζε να αρνείται την πραγματικότητα και ότι χειρίστηκε την κρίση κυρίως ως «επικοινωνιακό τέχνασμα».
Η κυβέρνησή του, όπως τονίζει, «απέτυχε να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάκαμψη».
Ο Κώστας Σημίτης δεν παραλείπει, μάλιστα, να αποδώσει ευθύνες και στην ΕΕ, η οποία σύμφωνα με την ανάλυσή του, είτε δεν κατανόησε σε όλη της τη διάσταση τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης, είτε προέταξε οικονομικές ιδιοτέλειες αντί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Αναφερόμενος στην ''τρικομματική κυβέρνηση'' λέει ότι «έδειξε από την πρώτη στιγμή αποφασιστικότητα και συναίσθηση ότι δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων». Τονίζει ότι η τακτική που ακολούθησε «στην πρώτη φάση επανασύνδεσης της σχέσης μας με την ευρωζώνη απέδωσε».
Αλλά, στο μεταξύ, η Ελλάδα-όπως υπογραμμίζει- δεν έχει κύρος στην Ευρώπη ούτε και πειθώ. Χρειάζεται «δουλειά, σύστημα, συνέπεια και επιμονή» για να ξανακερδίσει την απήχησή της.
«Ο δρόμος για τη λύση των προβλημάτων θα είναι μακρύς» γράφει ο πρώην πρωθυπουργός.
Ο πρώην πρωθυπουργός τεκμηριώνει ότι η Ελλάδα μπήκε επάξια στην Ευρωζώνη, ενώ αποδίδει σοβαρότατες ευθύνες στους δύο πρωθυπουργούς που ακολούθησαν τον ίδιο στην ηγεσία της χώρας, τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου.
Συγκεκριμένα, για τον Κώστα Καραμανλή γράφει ότι «κυβερνούσε με την ''ουτοπική'' ελπίδα ότι τα προβλήματα τακτοποιούνται από ''μόνα'' τους, ''αυτόματα'', χάρη σε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πλατιά χαμόγελα και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις».
Για τον Γιώργο Παπανδρέου γράφει ότι για καιρό έμοιαζε να αρνείται την πραγματικότητα και ότι χειρίστηκε την κρίση κυρίως ως «επικοινωνιακό τέχνασμα».
Η κυβέρνησή του, όπως τονίζει, «απέτυχε να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάκαμψη».
Ο Κώστας Σημίτης δεν παραλείπει, μάλιστα, να αποδώσει ευθύνες και στην ΕΕ, η οποία σύμφωνα με την ανάλυσή του, είτε δεν κατανόησε σε όλη της τη διάσταση τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης, είτε προέταξε οικονομικές ιδιοτέλειες αντί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Αναφερόμενος στην ''τρικομματική κυβέρνηση'' λέει ότι «έδειξε από την πρώτη στιγμή αποφασιστικότητα και συναίσθηση ότι δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων». Τονίζει ότι η τακτική που ακολούθησε «στην πρώτη φάση επανασύνδεσης της σχέσης μας με την ευρωζώνη απέδωσε».
Αλλά, στο μεταξύ, η Ελλάδα-όπως υπογραμμίζει- δεν έχει κύρος στην Ευρώπη ούτε και πειθώ. Χρειάζεται «δουλειά, σύστημα, συνέπεια και επιμονή» για να ξανακερδίσει την απήχησή της.
«Ο δρόμος για τη λύση των προβλημάτων θα είναι μακρύς» γράφει ο πρώην πρωθυπουργός.